เขียน สมิตา พงษ์ไพบูลย์
ภาพ สมิตา พงษ์ไพบูลย์
วันป่าไม้โลก วันที่ 21 มีนาคม ของทุกปี
ป่าไม้มีความสำคัญแค่ไหน เป็นสิ่งที่รู้ซึ้งอยู่แล้ว แต่การไม่มีป่าไม้เป็นอย่างไร ช่วงหลายปีหลังมานี้ ถึงเริ่มเข้าใจขึ้นเรื่อยๆ
ท่ามกลางเสียงบีบแตรของรถ เสียงเสียดสีกับถนนของล้อที่คนบังคับ และภาพของฟ้าเหนือตึกสูงที่ขุ่มมัวเหมือนหมอกในหน้าหนาว แต่แสบจมูกยามสูดดมเข้าไปเต็มปอด
แท้จริงเป็นฝุ่นที่ถูกกดไว้เหนือหัวคน
ใช้ชีวิตอย่างนั้นจนคล้ายจะชาชิน แต่ไม่นานมานี้ เมื่อได้เดินทางข้ามอ่าวไทยไปฝั่งด้ามขวานของประเทศ ทันทีที่ได้ลืมตาเห็นฟ้าที่ฟ้ากระจ่าง ยกซี่โครงขึ้นให้อากาศได้เดินทางเข้าไปแทนที่ฝุ่นหนา นาทีนั้นจึงได้รู้ว่า
“อากาศดีเป็นอย่างนี้นี่เอง”
ในจังหวัดเดียวกัน นครศรีธรรมราช แต่ขยับเข้าไปที่ ตำบลน้ำตก อำเภอทุ่งสง มีป่าที่ชื่อว่า ‘ป่าชุมชนอ่าวอ้ายยอ’
ในป่าชุมชน ที่คนในชุมชนเป็นผู้ดูแลป่า ใช้ชีวิตร่วมกับป่า ใช้สอยผลผลิตจากป่าได้ และพึ่งพากันอย่างเป็นระบบ … จึงได้เห็นป่า และ ไม้ ที่ยังอุดมสมบูรณ์ ยังไม่ถูกแปรเปลี่ยน ฉาบปูน เป็นสิ่งก่อสร้าง แม้สูงเสียดฟ้าเหมือนกัน แต่ความรู้ความรู้สึกต่างกันสิ้นเชิง…
ความรู้สึกของคุณหลังอ่านบทความนี้เป็นอย่างไร ?
ถูกใจ
รักเลย
ตลก
เศร้า
โกรธ
