เรื่อง : ศิรประภา จารุจิตร ภาพประกอบ : เก็จมณี ทุมมา ทุกอย่างมันเริ่มมาจากวันนั้น วันที่อากาศร้อนอบอ้าว เสียงพัดลมในห้องเรียนดังแหง่กๆ บ่งบอกว่ามันได้ทำหน้าที่อย่างหนักหน่วงมายาวนาน แน่นอนว่าสภาพอากาศแบบนี้ ไม่มีใครที่จะไปมีสมาธิตั้งใจเรียนหรอก หากแต่บทเรียนในคาบนั้นมันค่อนข้างที่จะกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของเด็กนักเรียนผมสั้นเท่าติ่งหูวัยคอซองอยู่พอตัว มันคือเรื่องของ เพศศึกษานั่นเอง ถึงอย่างนั้น ทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างราบเรียบตามแบบเรียนสุขศึกษาที่กระทรวงศึกษาธิการจัดหาให้ ไม่มีภาพวาบหวิว ไม่มีอะไรเร้าใจ มีแต่เนื้อหาระดับเซลล์ กับบอกให้ออกไปเตะบอลตอนมีอารมณ์ทางเพศเพียงเท่านั้น หากแต่ประโยคหนึ่งที่ออกมาจากปากของคุณครู ทำให้ฉันและเพื่อนที่กำลังแต่งแก้ม เติมปากให้กับอสุจิและรังไข่บนหน้าหนังสือเรียนต้องหยุดมือ และเงยหน้าขึ้นไปฟัง “ช่วงนี้มีข่าวผู้หญิงท้องเพราะเข้าห้องน้ำสาธารณะ เวลาจะเข้าห้องน้ำรวมต้องระวังให้ดีนะคะลูก เดี๋ยวเชื้ออสุจิมันจะกระเด็นเข้าไปที่ช่องคลอดได้” ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเพื่อนสนิทคนหนึ่งในกลุ่มของฉันก็ได้มอบหน้าที่อันทรงเกียรติให้กับฉันและสหายอีกหนึ่งคน ทำหน้าที่คล้ายกับพวกขันทีที่ต้องคอยตรวจสอบยาพิษ แต่สิ่งที่ต้องตรวจสอบนั้นหาใช่ยาพิษไม่ แต่เป็นอสุจิในห้องน้ำ… หน้าที่อันยิ่งใหญ่ของเหล่าอัศวินป้องกันอสุจิย่อมต้องมาพร้อมกับความรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่ง ...

เรื่อง : ปิยะวรรณ นาคะสิงห์ ภาพประกอบ : เก็จมณี ทุมมา (1) ปี 2024 ได้ดำเนินมาถึงครึ่งปีแล้ว และนับเป็นปีแห่งการเปลี่ยนแปลงของสังคมอย่างแท้จริง วิถีชีวิตเก่า ๆ ที่ล้าหลังถูกแทนที่ด้วยสิ่งใหม่ที่เกิดขึ้นในสังคม อย่างในวงการสื่อสารมวลชนก็มีผู้ประกาศข่าว AI คนแรก จาก ‘เนชั่นทีวี’ ที่เรียกเสียงฮือฮาไม่น้อย ในทางกลับกันก็ยังมีสิ่งที่อยู่คู่สังคมไทยมานานแต่ไม่เคยหายไป และมีแต่จะรุนแรงขึ้นอย่าง ‘พฤติกรรมการบูลลี่ (Bullying)’ ที่พัฒนาไปพร้อมกับเทคโนโลยี จนภายหลังมี ‘ไซเบอร์บูลลี่ (Cyber Bullying)’ ที่ถือกำเนิดและกลายเป็นปัญหาใหม่ในยุคที่เราใช้ชีวิตร่วมกับสื่อสังคมออนไลน์ จนเกิดเป็นคำศัพท์อย่างคำว่า “2024 เสรีบูลลี่” ที่เอามาใช้พูดกันสนุก ...

เรื่อง: พรวิภา หิรัญพฤกษ์ ALL EYES ON RAFAH รูปภาพที่มีตัวอักษรเล็กๆ ราวสิบบรรทัด ถูกแชร์ซ้ำไปมาอยู่บนสตอรี่ หน้าอินสตาแกรมของใครหลายคน ด้วยจุดประสงค์เพื่อให้ผู้คนรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นในเมืองราฟาห์ เขตพื้นที่สุดท้ายที่ชาวปาเลสไตน์สามารถอาศัยอยู่ได้ในฉนวนกาซ่า สิ่งนี้คืออะไร ทำไมเราถึงต้องจับตามอง ? มาเริ่มกันที่จุดที่เรียกว่า ‘ฉนวนกาซา’ (Gaza Strip) พื้นที่ปกครองตัวเองของชาวปาเลสไตน์ ซึ่งมีขนาดพอๆ กับจังหวัดสมุทรสงครามของไทย ตะวันตกติดอยู่กับทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ตะวันตกเฉียงใต้อยู่ติดกับอียิปต์ ส่วนที่เหลือล้อมรอบไปด้วยพื้นที่ของอิสราเอล ซึ่งนับตั้งแต่เดือนตุลาคมของปีที่แล้วถูกอิสราเอลโจมตีอย่างต่อเนื่อง และกระชับเขตพื้นที่ให้เล็กลงเรื่อยๆ จนขณะนี้ชาวปาเลสไตน์สามารถอยู่ได้แค่ใน ‘ราฟาห์’ (Rafah) พื้นที่ใต้สุดของฉนวนกาซา ซึ่งติดอยู่กับพรมแดนของอียิปต์ และเป็นช่องทางเดียวที่จะสามารถส่งความช่วยเหลือจากภายนอกเข้าไปยังค่ายพักพิงของผู้ลี้ภัย เพราะเป็นพื้นที่ปกครองตัวเองของชาวปาเลสไตน์ที่มีกลุ่ม ...

เรื่อง: พนิดา ช่างทอง วิดีโอ: พนิดา ช่างทอง, วรพร รุ่งวัฒนโสภณ และ ชวิน ชองกูเลีย เรียบเรียง: พนิดา ช่างทอง . ย้อนกลับไปเมื่อ 4 เดือนก่อน พวกเรากองบรรณาธิการฝึกหัดนิตยสารยูงทองที่ถกเถียงกันถึงประเด็นที่อยากเล่าในการฝึกปฏิบัติการนิตยสารในเทอมนี้ ท้ายที่สุดก็ออกมาในหัวข้อ “Unsung heroes” หรือแปลเป็นไทยด้วยคำตรงตัวว่า “ฮีโร่ที่ไม่ถูกสรรเสริญ” ซึ่งพวกเราได้คุยกันถึง ‘เรื่องราวของผู้คน’ ที่ต่างเป็นฟันเฟืองชิ้นเล็กๆ ที่ช่วยกันขับเคลื่อนให้กิจการงานบางอย่างได้ดำเนินไปอย่างสำเร็จลุล่วง และ ‘ผู้คน’ ก็ต่างเป็นเบื้องหลังภายในเครื่องจักรขนาดใหญ่ที่อาจถูกมองข้ามไปแต่กลับมีความสำคัญชนิดที่ว่าจะขาดฟันเฟืองชิ้นไหนไปไม่ได้เลย จึงเป็นที่มาที่ทำให้พวกเราอยากเพิ่มพื้นที่ให้กับเหล่าฮีโร่คนธรรมดาไม่ว่าจะเป็นบุคคลหรือสิ่งใดก็ตามที่แสงอาจยังส่องไปไม่ถึง เมื่อมองย้อนกลับไปในอดีตอาจกล่าวได้ว่าที่ผ่านมาทั้งในฉากหน้าประวัติศาสตร์ เรื่องเล่าปาฐกถาต่างๆ บุคคลที่ถูกยกย่องสรรเสริญและมีที่ทางในพื้นที่สาธารณะ ...

เรื่อง : วรพร รุ่งวัฒนโสภณ คุณคิดว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองเป็นเพียงเพื่อนกันจริงไหม  เมื่อภาพเปิดตัวภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นสองสาวกำลังนอนหันหน้าเข้าหากันบนเตียง และดูเหมือนกำลังคุยเรื่องที่ชวนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันอยู่ พร้อมเรื่องย่อว่า ‘เพื่อนรัก’ สองคนที่สนิทกันมาเกือบทั้งชีวิตกำลังต้องแยกย้ายกันไปเติบโต เพราะเธอคนหนึ่งต้องไปทำงานอีกซีกโลก ในขณะที่อีกคนเพิ่ง ‘รู้ตัว’ ว่าอาจเป็นเลสเบียนในวัย 32 ปี ข้อมูลเท่าที่มีนี้อาจทำให้ใครหลายคน (รวมถึงฉัน) เผลอคิดไปว่ามันต้องมีอะไรในกอไผ่แหงๆ และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่โดนภาพเปิดตัวหลอกเข้าอย่างจัง เพราะปรากฏว่าเพื่อนรักทั้งสองคนนั้นก็เป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ นั่นแหละ (ที่จริงภาพอาจไม่ได้หลอกเรา แต่เป็นเราต่างหากที่หลอกตัวเองเสมอมา…) คำเตือน: บทความชิ้นนี้มีการสปอยล์ โปรดอ่านอย่างระมัดระวัง ‘Am I OK? ถามใจว่าใช่ปะ?’ เปิดตัวครั้งแรกในปี 2022 หลังจากได้รับการคัดเลือกให้เข้าฉายในเทศกาลภาพยนตร์ซันแดนซ์ (Sundance ...

เรื่อง: ภัสรา จีระภัทรกุล วิดีโอและตัดต่อ: ภัสรา จีระภัทรกุล . อาชีพผู้ช่วยผู้กำกับคงเป็นอาชีพที่หลายคนเคยได้ยินผ่านหูมามาก แต่น้อยคนที่จะรู้ว่าอาชีพนี้ต้องทำอะไรบ้าง ทักษะและประสบการณ์แบบใดที่จะหล่อหลอมให้คนคนหนึ่งสามารถควบคุมคนอื่นหลายสิบคน และพากองถ่ายไปข้างหน้าจนสรรค์สร้างสื่อมากมายให้ได้รับชม . วันนี้ Varasarn press จะพาผู้ชมไปจับเข่าคุยกับ “พริก อภิชญา ศรีนิธิชญานนท์” ผู้ช่วยผู้กำกับรุ่นใหม่ที่จะพาทุกท่านไปเข้าใจ-รู้ใจ-เห็นใจกับอาชีพผู้ช่วยผู้กำกับให้มากกว่าเดิม FacebookFacebookXXLINELine

เรื่อง : ตามติดชีวิตไอดอล ภาพประกอบ : เก็จมณี ทุมมา “เราโกรธมาก ไม่แถมน้ำตาลให้เราแล้วเราจะกินยังไง” “ขนมครกเขาไม่ใส่น้ำตาล ถ้าใส่น้ำตาลบ้านเรามันคือขนมถังแตก แกคนที่ไหนเนี่ย?” (ถกสนั่นโซเชียล ขนมครกต้องจิ้มน้ำตาลไหม?, 2566) จากกระแสเกี่ยวกับขนมครกที่มีการถกเถียงกันบนโลกออนไลน์ว่า สรุปแล้วขนมครกนั้นต้องกินแบบจิ้มหรือไม่จิ้มน้ำตาลทราย บ้างก็ว่ากินแบบจิ้มน้ำตาลทรายมาตั้งแต่เกิด บ้างก็ว่าขนมครกรสชาติหวานอยู่แล้วจะจิ้มน้ำตาลทรายอีกทำไมไม่เคยเห็นใครทำมาก่อน เราจึงเกิดคำถามว่าแท้จริงแล้วขนมครกมันมีกี่ประเภทและต้องกินแบบไหนถึงจะถูกต้องกันแน่ ในปัจจุบันขนมครกนั้นมีการแบ่งเป็นสองประเภทใหญ่ ๆ คือ ขนมครกโบราณและขนมครกชาววัง        ซึ่งถ้าคุณกินแบบไม่จิ้มน้ำตาลทรายแสดงว่าคุณกำลังกินขนมครกสูตรชาววัง โดยขนมครกสูตรชาววังจะมีรสชาติหวานมัน และมีเครื่องโรยหน้าที่หลากหลายให้เลือกสรร เช่น ข้าวโพด ต้นหอม เผือก มัน ฯลฯ แต่ถ้าคุณ          กินขนมครกแบบจิ้มน้ำตาลทรายแสดงว่าคุณกำลังกินขนมครกสูตรโบราณ ...

เรื่อง : ศิรประภา จารุจิตร ภาพประกอบ : เก็จมณี ทุมมา วรรณกรรมคลาสสิกของอเมริกา เรื่อง The Catcher In The Rye เป็นผลงานของเจ.ดี. ซาลินเจอร์ (J.D.Salinger) ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในปี ค.ศ.1951 ช่วงเวลาดังกล่าวอยู่ในระยะสงครามเย็น มีลัทธิแมคคาร์ธี (McCarthyism) ซึ่งตั้งตามชื่อของวุฒิสมาชิกโจเซฟ แม็คคาร์ธี แห่งพรรครีพับลิกัน (Republican Party) คอยกวาดจับผู้ที่ประพฤติตนไม่เป็นอเมริกัน หันไปนิยมคอมมิวนิสต์ ซึ่งถูกมองว่าเป็นภัยความมั่นคงของรัฐ หนังสือเล่มนี้ถูกหยิบยกขึ้นมาถกเถียงเป็นวงกว้าง เนื่องจากมีเนื้อหาวิพากษ์วิจารณ์สภาพสังคมบางส่วนในช่วงนั้น องค์กรอนุรักษนิยมรวมถึงสมาคมผู้ปกครองในอเมริกาต่างพากันเป็นเดือดเป็นร้อน เมื่อ ...

เรื่องและภาพประกอบ : ชวิน ชองกูเลีย ในเช้าวันเร่งรีบของ ‘มนุษย์เงินเดือน’ เหล่ามดงานขับเคลื่อนเศรษฐกิจที่แทบจะไม่มีแม้แต่เวลาหยุดพักกินข้าวหรือมีเงินเดือนพอจะแวะกินร้านอาหารดีๆ ได้ตลอด สิ่งที่พอจะช่วยชีวิตให้ยังคงมีเงินเก็บอยู่ ก็คงเป็นอาหารประเภทที่สามารถซื้อและพกพาไปได้ในราคาที่ไม่สูงนัก ซึ่งก็คืออาหารจากรถเข็น หาบเร่ แผงลอยอาหาร หรือที่เรียกรวมกันว่า ‘หาบเร่แผงลอย’ เชื่อว่าภาพจำของหาบเร่แผงลอยคงมีทั้งด้านบวกและลบ ในด้านบวกมันก็เป็นของขึ้นชื่อตามคำร่ำลือของนักท่องเที่ยวในฐานะประเทศแห่ง ‘Street Food’ แต่อีกมุมหนึ่ง เมื่อตั้งอยู่บนทางเท้าหรือถนน มันก็ถูกมองเป็นอุปสรรคต่อการเดินเท้าเช่นกัน จึงเกิดคำถามขึ้นว่า “ในเมื่อหาบเร่แผงลอยเป็นปัญหา ทำไมคนที่เดินผ่านไปผ่านไปถึงยังคงสนับสนุนจนผู้ค้าสามารถตั้งหลักอยู่ได้?” เพื่อหาคำตอบ ผู้เขียนจึงลองสวมบทบาทเป็นพนักงานเงินเดือนที่ต้องตื่นแต่เช้า โหนรถสาธารณะไปยังออฟฟิศตึกเดิมอย่างเร่งรีบซ้ำไปซ้ำมาทุกวันทำงาน และออกเดินดูบรรยากาศการเช้าวันทำงานย่านออฟฟิศ ถ.สีลม ด้วยตัวเองดูสักครั้ง เผื่อว่าจะเข้าใจอะไรมากขึ้น  . เริ่มต้นจากสี่แยกศาลาแดงบริเวณปากปล่องทางออกจากสถานีรถไฟฟ้า MRT ...

เรื่อง : Amphea ภาพประกอบ : เก็จมณี ทุมมา ทุกคนเคยมีฉายากันไหมครับ ไม่ว่าจะเป็นฉายาที่ตั้งขึ้นมาตามลักษณะภายนอก หรือฉายาที่เกิดจากเหตุการณ์อะไรสักอย่างในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต ผมก็เคยมีฉายาแบบนั้นเหมือนกัน ทั้งแบบน่ารักๆ อย่าง ‘น้องเหนียง’ ซึ่งเป็นฉายาที่เพื่อนในห้องเรียนคนหนึ่งเรียกผม เพราะผมมีเหนียงเยอะเป็นพิเศษ หรือที่จิกกัดขึ้นมาเล็กน้อยอย่าง ‘ลูกรักอาจารย์’ แต่ก็ยังมีอีกฉายาหนึ่งที่เกิดจากการที่ผมถูกเปรียบเทียบกับเพื่อนสนิทของตัวเอง และความหมายที่หมายถึงการเป็นได้เพียงตัวแถม ไม่สามารถที่จะโดดเด่นขึ้นมาเหนือเพื่อนคนนั้นได้ อย่าง ‘นายหมายเลขสอง’ ผมได้ยินชื่อของเพื่อนคนนี้ครั้งแรกตอนสมัยประถม เพราะเขาเป็นลูกของอาจารย์ที่สอนวิชาพละ ซึ่งพ่อของเขาก็มักจะพูดถึงลูกชายคนเล็กให้พวกผมฟังเป็นประจำ จนมาเจอกับเพื่อนคนนี้แบบจริงๆ คือตอนที่ได้อยู่ห้องเดียวกันสมัยมัธยมต้น หากจะให้นิยามว่าเขาเป็นตัวละครแบบไหน ก็คงพูดได้เต็มปากว่าเหมือนกับตัวละครเอกที่หลุดมาจากการ์ตูนสักเรื่องหนึ่งที่สมบูรณ์แบบตั้งแต่หน้าตา การเรียน ไปจนถึงกีฬา นึกภาพตามได้เลยว่าเขาจะป๊อปปูล่าขนาดไหน และเมื่อเรามีหมายเลขหนึ่งของห้องไปแล้ว มันก็ต้องมีหมายเลขสองตามมาอย่างไม่ต้องสงสัย ...