เรื่องและภาพประกอบ : ชวิน ชองกูเลีย ช่วงสายวันงานมงคลวันหนึ่ง ในห้องประชุมใหญ่ของหน่วยงานรัฐวิสาหกิจที่ให้บริการรถสาธารณะ ในขณะที่ผู้คนทยอยออกไปทำบุญกันข้างนอก ตัวผมที่ยังคงนั่งอยู่ข้างในสัมผัสได้ถึงกลิ่นหวานแปลกๆ ในห้องประชุม ผมหันไปพบกับบุหรี่ไฟฟ้าในมือของข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ท่านหนึ่งยืนสูบอย่างสบายใจต่อหน้าข้าราชการชั้นผู้น้อย ทุกคนปฏิบัติตัวราวกับทุกอย่างเป็นเรื่องปกติ ยกเว้นแต่เพียงตัวผมที่นั่งสูดควันอยู่ข้างหลัง เพราะความนิ่งเฉยของผู้คนหมู่มากในสถานการณ์นั้น สุดท้ายผมเองก็ได้เพียงแค่เก็บข้อข้องใจจำนวนมหาศาลและภาพความประทับใจนั้นไว้ ในกระแสสังคมปัจจุบัน แม้จะมีการถกเถียงเกี่ยวกับบุหรี่ไฟฟ้าหลายประเด็นไม่ว่าจะเป็นโทษ การเปรียบเทียบผลข้างเคียง หรือแม้แต่สถานะทางกฎหมายของมัน ประเด็นเหล่านี้ล้วนมีความสำคัญทั้งหมด แต่ในขณะเดียวกันก็มีอีกประเด็นหนึ่งที่ตีคู่ต่อเนื่องกันมาเป็นระยะเวลาหนึ่ง เพียงแต่อาจไม่ได้ถูกพูดถึงมากนักและอาจกลายเป็นความชินชาไปแล้ว ก็คือการสูบบุหรี่ไฟฟ้าในที่ ‘สาธารณะ’ ปัญหาเรื่องการสูบบุหรี่ในที่สาธารณะที่จริงแล้วก็เป็นปัญหาที่อยู่ในสังคมไทยมาอย่างยาวนาน ไม่เกี่ยงว่าเป็นบุหรี่มวนหรือบุหรี่ไฟฟ้า แต่สำหรับผู้เขียน ปัญหาเหล่านี้ถูกพบบ่อยขึ้นนับตั้งแต่บุหรี่ไฟฟ้าแพร่หลายในประเทศไทย และด้วยประสบการณ์ส่วนตัว กลิ่นส่วนใหญ่ที่ลอยมาก็ไม่ใช่กลิ่นเหม็นไหม้แบบเดิม แต่เป็นกลิ่นหวานต่างๆ ที่บาดจมูกจนต้องหันไปมองต้นลม หากมีใครสักคนจุดบุหรี่มวนขึ้นมาในห้องประชุมซึ่งเป็นสถานที่ปิด เชื่อว่าทุกคนคงมองด้วยชุดความคิดแบบเดียวกันว่า “ใครเขาสูบบุหรี่ในที่ปิดแบบนี้?” ทว่าเมื่อเปลี่ยนจากบุหรี่มวนเป็นบุหรี่ไฟฟ้า แม้จะยังเป็นเหตุการณ์แบบเดิม ...

เรื่อง : ปิยะพร สาวิสิทธิ์ภาพประกอบ : อารีย์วรรณ อมรเดชเทวินทร์ คุณคิดว่าภาพลักษณ์ของการเมืองไทยเป็นอย่างไร? หากถูกถามด้วยประโยคนี้ สิ่งที่ตอบกลับมาก็คงจะมีแต่แง่ลบเสียเป็นส่วนใหญ่ จะให้ตอบเป็นอื่นได้อย่างไรในเมื่อเราก็เห็นๆ กันอยู่ว่าใครจะชนกับใคร จะจับมือใคร จะหักหลังใคร หรือจะเลือกอยู่ฝ่ายไหน พอสังเกตการณ์การเมืองไทยมาเรื่อยๆ ก็อดไม่ได้ที่จะนำไปเปรียบเทียบกับละครหรือหนัง แต่ถ้าเป็นหนังก็ต้องมีการเขียนบท สร้างตัวละคร มีตัวเอก มีตัวร้าย มีตัวตลก แล้วก็นำทั้งหมดไปสร้างเนื้อเรื่อง  แล้วการเมืองไทยมีอะไรแบบนั้นไหม? ตอบได้เลยว่ามี เพราะการที่เราเห็นใครเป็น ‘นักการเมืองดี’ ‘นักการเมืองเลว’ ราวกับว่าบทบาทนั้นถูกเขียนมาไว้อย่างสมบูรณ์ ล้วนมากจากสิ่งที่เรียกว่า ‘วิธีการเล่าเรื่อง’ หรือ ‘Storytelling’ ซึ่งเป็นสิ่งที่หลายคนอาจมองข้ามไปและไม่ทันได้สังเกต แต่สิ่งนี้อยู่คู่กับมนุษย์และสถาบันต่างๆ ทางการเมืองมาอย่างยาวนานจนไม่สามารถจำกัดปีได้อย่างแน่ชัด ...

เรื่อง : สิทธิเดช สายพัทลุง ภาพประกอบ : อารีย์วรรณ อมรเดชเทวินทร์ Spoiler Alert: บทความชิ้นนี้มีการสปอยล์เนื้อหาของ ‘Look Back’ “ถ้าตอนนั้นทำอีกแบบหนึ่ง มันจะเป็นยังไงนะ?” คำถามทั่วไปที่อาจเกิดขึ้นได้ในทุกช่วงเวลา กับการมองย้อนกลับไปในอดีตและตั้งคำถามถึงความเป็นไปได้ที่ไม่เคยเกิดขึ้น ทั้งทางเลือกง่ายๆ ที่ไม่ส่งผลกระทบอะไร ทางเลือกที่ส่งผลต่อตัวเรา จนไปถึงทางเลือกที่ส่งผลต่อคนอื่น ทั้งหมดคือสิ่งที่ต้องเผชิญกันอยู่เสมอตลอดการใช้ชีวิต แต่ไม่ว่าเราจะหันกลับไปมองอดีตที่ยาวนานขนาดไหน หรือคาดการณ์ความเป็นไปได้ที่อาจจะเกิดขึ้นมากมายเท่าไหร่ เราก็ไม่สามารถกลับไปแก้ไขทางเลือกที่เกิดขึ้นแล้วได้อยู่ดี เพราะสุดท้าย เราต้องเดินหน้าต่อไป แม้ทางข้างหน้าจะขมขื่นเพียงใดก็ตาม… . ‘Look Back’ คือหนังสือการ์ตูนเรื่องสั้นฉบับเดียวจบ (One-shot) โดยนักเขียนการ์ตูนชาวญี่ปุ่น ทัตสึกิ ...

เรื่องและภาพประกอบ :  พรวิภา หิรัญพฤกษ์ . เวียนมาเป็นปีที่ 51 แล้วหลังเยาวชนคน 14 ตุลาและประชาชนทั่วไป ได้เดินหน้าเรียกร้องความเป็นประชาธิปไตย ในวันที่ 14 ตุลาคม 2516 ซึ่งทำให้ประเทศไทยหลุดพ้นเงื้อมมือของเผด็จการ โดยหลังจากนั้น 30 ปี สภาผู้แทนราษฎรได้ลงมติให้วันที่ 14 ตุลาคม ของทุกปี เป็น‘วันประชาธิปไตย’ เพื่อจารึกไว้ว่าเราได้อัญเชิญประชาธิปไตยมาสถิตยังแดนขวานทองเรียบร้อยแล้ว แต่มันมาสถิตแล้วจริงๆ หรือเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการต่อสู้กันแน่ หากลองมองย้อนอดีตอันใกล้ เมื่อการเลือกตั้งครั้งล่าสุดที่พรรคผู้ได้รับคะแนนเสียงจากประชาชนมากที่สุดต้องสลับข้างกลับไปเป็นฝ่ายค้าน แทนที่จะได้เริ่มงานในฐานะรัฐบาลหน้าใหม่ที่ประชาชนไว้วางใจ เช่นนี้แล้ว ระบอบการปกครองแบบไทยๆ แบบตามใจนี้ จะสามารถเรียกว่าเป็นประชาธิปไตยได้หรือไม่ “เราอาจจะมีความเป็นประชาธิปไตยอยู่ในระดับ ...

เรื่อง : วรพร รุ่งวัฒนโสภณ ภาพประกอบ : พรวิภา หิรัญพฤกษ์ จากวัน ‘น้ำตานอง’ ถึงวัน ‘น้ำตาเหือด’ สำรวจการคล้อยตามที่ซ่อนอยู่ใน ‘รอยน้ำตา’ ปรากฏการณ์คนไทย ‘น้ำตานอง’ แทบทั้งแผ่นดิน และพร้อมใจกันเปลี่ยนรูปโปรไฟล์เป็นสีดำ ก่อนที่ไม่กี่ปีถัดมา น้ำตาก็ ‘แห้งเหือด’ หายทิ้งไว้เพียงรอยน้ำตา หากมองย้อนกลับไป เราเห็นอะไรจาก ‘รอยน้ำตา’ เหล่านั้นบ้าง และการที่คนจำนวนมากพลิกฝั่ง เปลี่ยนความคิดอย่างพร้อมเพรียงกันนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ จากวันที่ ‘น้ำตานอง’ วันนี้เมื่อ 8 ปีที่แล้ว โทรทัศน์ที่กำลังฉายรายการตามปกติอยู่ จู่ๆ ...

เรื่องและภาพประกอบ : ปิยะพร สาวิสิทธิ์ *เนื้อหาต่อไปนี้มีการสปอยล์* “วันนี้สินะที่แม่ตาย หรือว่าเมื่อวานนี้ฉันก็ไม่รู้แน่” ประโยคเปิดของหนังสือ ‘คนนอก’ จากต้นฉบับภาษาฝรั่งเศส ‘L’Étranger’ ได้รับรางวัลโนเบลใน ค.ศ. 1957 เขียนโดย อัลแบรต์ กามูส์ (Albert Camus) นักเขียนและนักปรัชญาคนสำคัญด้านอัตภาวนิยม (Existentialism) นวนิยายเรื่องนี้อุดมไปด้วยปรัชญาว่าด้วยเรื่อง ‘ความไร้แก่นสาร (Absurdity)’ ที่ว่ามนุษย์เกิดมามีเสรีภาพและมีทางเลือกในการหาความหมายของชีวิต โดยคนดำเนินเรื่องอย่าง ‘เมอร์โซลต์ (Meursault)’ ถูกลงโทษประหารชีวิตเพียงเพราะเขาไม่ร้องไห้ในงานศพแม่ เรื่องราวเริ่มขึ้นเมื่อเมอร์โซลต์ได้รับแจ้งจากบ้านพักคนชราว่าแม่ของเขานั้นเสียชีวิต เขาจึงต้องเดินทางไปร่วมงานศพแม่ หนังสือเล่มนี้เป็นเหมือนบันทึกในชีวิตประจำวันของเมอร์โซต์ที่เล่าเรื่องราวตั้งแต่การไปร่วมงานศพแม่ หลังจากนั้นก็กลับมาใช้ชีวิตปกติ เที่ยวเล่น ว่ายน้ำ ...

เรื่อง: ทยาภา เจียรวาปี ภาพประกอบ: พรวิภา หิรัญพฤกษ์ ในทศวรรษที่ 21 โลกกำลังหมุนไปพร้อมกับการพัฒนาของวิวัฒนาการทางวิทยาศาสตร์ และความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี หรือแม้กระทั่งปัญญาประดิษฐ์ (Artificial intelligent หรือ AI) ที่แทบจะทำหน้าที่แทนมนุษย์ได้เกือบทุกอย่าง ไม่ว่าจะหยิบจับทำอะไร ทุกสิ่งล้วนมีข้อมูลรองรับและพิสูจน์ได้ แต่สิ่งเหล่านั้นมันตรงกันข้ามกับสิ่งที่คนไทยโดยส่วนใหญ่มีร่วมกันนั่นคือ ‘ความเชื่อในเรื่องที่พิสูจน์ไม่ได้’  อาจปฏิเสธไม่ได้ว่าในภาวะที่กำลังตกที่นั่งลำบากจากปัญหาที่ประเดประดังเข้ามาพร้อมกัน สิ่งแรกที่บางคนจะทำคงไม่ใช่การคิดหาสาเหตุ ตั้งสมมติฐาน หรือทำการทดลอง (แก้ไขปัญหา) แต่กลับยกสองมือพนมกราบพลางพูดว่า ‘ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ช่วยลูกช้างด้วยเถิด’ หากคุณคือคนที่เคยเห็น อ่าน ได้ยิน ประสบการณ์ของคนที่ออกมาพูดถึงผลลัพธ์ด้านบวก จากการขอพร กราบไหว้ ถวายบูชาเจ้าแม่ต่างๆ ...

เรื่องและภาพประกอบ : พรวิภา หิรัญพฤษ์ ‘เขื่อนแก่งเสือเต้น’ โครงการที่ว่าด้วยการบริหารจัดการน้ำลุ่มแม่น้ำยม ที่ถูกพับเก็บใส่หีบและฝังลงหลุมไปหลายต่อหลายครั้ง แต่มันกลับถูกหยิบยกขึ้นมาพูดอีกครั้ง เมื่อเกิดเหตุน้ำท่วม จ.สุโขทัยครั้งล่าสุด โดยรองนายกรัฐมนตรีกล่าวว่าเราควรนำโครงการนี้ขึ้นมาพิจารณาเป็นแนวทางการแก้ปัญหาอุทกภัย การที่มีคนพูดว่าจะนำเอาโครงการนี้ขึ้นมาพิจารณาอีกครั้ง สำหรับชาวบ้านต.สะเอียบ จ.แพร่แล้ว สิ่งนี้ไม่ต่างจากการปลุกผีที่ตายไปแล้วให้ฟื้นคืนชีพ และแน่นอนว่ามันทำให้พวกเขาไม่พอใจ ถึงขั้นต้องเผาหุ่นแทนตัวนักการเมือง เป็นการแสดงออกเชิงสัญลักษณ์ให้ผู้มีอำนาจรู้สึกอะไรขึ้นมาบ้าง แต่เสียงตะโกนผ่านการกระทำนี้จะถูกส่งไปถึงท่านๆ ไหม นั่นเป็นเรื่องที่เราจะต้องติดตามดูกันต่อไป แต่การพูดถึงเขื่อนแก่งเสือเต้นว่ามันคือทางออกของปัญหาน้ำท่วม ทำให้ภายใต้โพสต์ข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ แสดงความคิดเห็นไปในเชิงว่า ถ้ามันเป็นสิ่งที่ทำเพื่อส่วนรวม เพื่อแลกกับประโยชน์ของคนมากมาย ชาวบ้านก็ควรจะเสียสละประโยชน์ส่วนตนเพื่อส่วนรวม  แต่ที่ชาวสะเอียบไม่ยอมสละ เป็นเพราะพวกเขาเห็นแก่ตัวจริงหรือเพราะสิ่งใดกันแน่ นี่ไม่ใช่คำถามที่ส่งต่อให้ผู้อ่านไปคิดเอง และคำตอบของมันก็คือ… เขาไม่ได้ปกป้องพื้นที่ตรงนั้น เพียงเพราะมันเป็น ‘บ้าน’ ที่พวกเขาหวงแหน  ...

เรื่องและภาพประกอบ: สิทธิเดช สายพัทลุง เกมซีรีส์ Metal Gear หรือ Metal Gear Solid (MGS) คือชื่อที่เรียกได้ว่าเป็นเกมที่ทำเงินได้มากที่สุดของบริษัทเกมจากแดนอาทิตย์อุทัยอย่าง ‘Konami’ ที่มีชื่อเสียงมาตั้งแต่สมัยเกมตู้หยอดเหรียญ ซึ่ง Metal Gear ถูกรังสรรค์โดยผู้กำกับเกมระดับตำนาน ที่แฟนเกม MGS สรรเสริญเขาด้วยชื่อที่หลากหลาย ทั้ง ‘นักดูหนังที่สร้างเกมได้นิดหน่อย’ หรือแม้กระทั่ง ‘ราชาแห่งการสร้างเกม’ ฮิเดโอะ โคจิม่า (Hideo Kojima) คือนามของราชาคนนั้น เขาได้ใช้ความสามารถของเขาในการสร้างจักรวาลของ MGS ออกมาได้อย่างล้ำลึก ทั้งในด้านของการเล่าเรื่องที่แสดงออกอย่างชัดเจนถึงความชอบในการดูหนังของเขา ไปจนถึงเกมการเล่นต่างๆ ...

เรื่อง : ศิรประภา จารุจิตร ภาพประกอบ : พรวิภา หิรัญพฤกษ์ เปิดมาเจอไลฟ์สไตล์สุดหรูผ่านไอจี  เลื่อนไปเจอข่าวคนที่ไม่มีแม้แต่อันจะกิน สไลด์ไปเจอหมีเนย ไถอีกทีเจอสงคราม ภายในเสี้ยววินาทีต่อมาเราก็ปัดไปเจอหมูเด้งเสียแล้ว ท่ามกลางโลกที่เราเข้าถึงข้อมูลข่าวสารมากมาย เราต่างเรียกร้องคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น แก้ไขรัฐธรรมนูญ, นิรโทษกรรมประชาชน, ปล่อยตัว และยกเลิกข้อหานักกิจกรรม, ปลาหมอคางดำ, Saveทับลาน,  คัดค้านแก่งเสือเต้น, หยุดอุตสาหกรรม EEC, Free Palestine และเรื่องต่างๆ อีกร้อยแปดพันเก้า ทุกอย่างผ่านตาผ่านใจภายในไม่ถึงหนึ่งนาที จึงไม่ยากเลยที่เราจะ ‘อิน’ ไปกับความยากลำบากของผู้คนในแต่ละบรรทัด กดลงชื่อสนับสนุนในแต่ละประเด็น ฝากความหวังไว้ที่ปลายนิ้วด้วยการกดไลก์ กดแชร์ ...