เรื่อง พิชญา ใจสุยะ
ไผ่ หรือ นายพีระวิชญ์ จงเจตน์ดี นักศึกษาชั้นปีที่ 1 คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (มธ.) ศูนย์รังสิต ก็เป็นวัยรุ่นคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตแบบธรรมดา เช่น ไปเรียน กลับห้อง พักผ่อน ดูหนัง ฟังเพลง และมีความชอบส่วนตัว
เขาพิการทางสายตามาตั้งแต่กำเนิด วัยเด็กยังพอมองเห็นเลือนรางหากมองใกล้ ๆ และวัตถุนั้นไม่ขยับ ส่วนปัจจุบันเขามองเกือบไม่เห็นแล้ว
เมื่อลองถามเรื่องสี ไผ่บอกว่าตอนเด็กเขายังมองเห็นบ้าง แต่เลือนราง จึงพอจะจำได้ว่าแต่ละสีเป็นอย่างไร สีที่จำได้อย่างชัดเจนที่สุดคือ สีขาว สีดำ น้ำเงินกับฟ้าที่เขาแยกไม่ออก สีเขียว และสีแดง โดยเมื่อนึกถึงแต่ละสี ก็จะนึกถึงสีขาวของรถเบนซ์ สีดำของชายชุดดำในการ์ตูนเรื่องโคนัน เจ้าหนูยอดนักสืบ สีน้ำเงินของทะเลในการ์ตูนเรื่องวันพีซ สีเขียวของรถมิตซูบิชิ มิราจ และสีแดงของตัวการ์ตูนไปรษณีย์ของการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่เขาจำชื่อไม่ได้
ไผ่เลือกเรียนคณะนิติศาสตร์ เพราะชอบที่ได้รู้ว่าผู้พิการมีสิทธิ์อย่างไร สามารถทำอะไรได้หรือไม่ได้บ้าง แต่เขาก็ลังเลว่าหากจบไปจะทำงานเป็นผู้พิพากษา หรืออาจารย์มหาวิทยาลัยดี เพราะชอบที่ได้สอนเรื่องยาก ๆ ให้เป็นเรื่องง่าย เขาบอกว่ามีความสุขทุกครั้ง หากมีคนเข้าใจที่เขาสอน
อยากเป็น ไอรอนแมน เพราะตัวไอรอนแมนไม่มีพลังวิเศษเลย แต่สามารถกลายเป็นฮีโร่ได้ด้วยความเก่งของตัวเองจริง ๆ
“ถ้าสูญเสียประสาทสัมผัสหนึ่ง อันอื่นจะดีขึ้น จริงหรือ?” ไผ่ตอบกลับมาอย่างรวดเร็วว่าไม่ครับ (หัวเราะ) จริง ๆ เขาก็เคยสังเกตตัวเองอยู่ว่าประสาทสัมผัสอื่นดีขึ้นจริงหรือ แต่ก็พบว่าไม่จริง ตอนเรียนก็ไม่ได้มีสมาธิมากขึ้น การฟังอาจารย์พูดอย่างเดียวกลับทำให้หลุดโฟกัสง่ายขึ้น